کوبیسم

حجم‌گرایی یا کوبیسم ( Cubisme) یکی از سبک‌های هنری است. کوبیسم در فاصله سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ به عنوان سبکی جدی در نقاشی و تا حد محدودتری در تندیس‌گری ظهور کرد، که از نقاط عطف هنر غرب به‌شمار می‌آید.
سبک نقاشی کوبیسم از زمان پیدایش خود در بیش از ۱۰۰ سال پیش، همواره به‌عنوان یکی از مشهورترین و شگفت‌انگیزترین مکاتب هنری تلقی شده است. کوبیسم ارتباط تنگاتنگی با هنرمندان برجسته‌ای چون پابلو پیکاسو دارد. فردی که با نگاه متفاوت خود به موضوعات روزمره، در برابر تاریخ هنر ایستاد.
معنای کوبیسم
کوبیسم بر گرفته از ریشه « cube» به معنی مکعب است، که از نامگذاری «لوئی واسل» (منتقد هنری)، به مسخره، روی یکی از بزرگ ترين مکتبهای هنری جهان، نشات گرفته، به دلیل آن که او این اسم را از روی یکی از نقاش های «ژرژبراک» که پر از مکعب های کوچک بود برداشته است.
پیدایش کوبیسم
کوبیسم را می توان به عنوان یک جنبش هنری در نظر گرفت؛ یک رویکرد جدید انقلابی برای بازنمایی واقعیت که حدود سال های 1907 تا 1908 توسط هنرمندان بسیار بزرگی نظیر پابلو پیکاسو و ژرژ براک ابداع شد. در نتیجه می توان این دو هنرمند را خالقان سبک کوبیسم در نظر گرفت.