سبک دادائیسم
زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
تعریفی از سبک دادائیسم
هنر دادائیسم از جلوه های هنر انتزاعی است ،دادا در فرانسه یعنی اسب اسباب بازی.
بعداز جنگ جهانی اول عده ایی اروپای سرمایه داری رو مقصر میدونستند پس کلمه دادا وجنبش دادائیسم را راه انداختند . مکتبی پوچ گرا وهیچ انگار همه یا هیچ
چند دهه گذشت تا مردم به این سبک عادت کردند و بیشتر از کلمات درهم و نامشخص در این سبک به کار می رود و شما با یک اثر غیر مرسوم همراه میشوید .
میشه گفت دادائیسم یک جور کاتالیزور هنر است و آثار قدرتمندی در ادبیات ،نمایش، تئاتر و هنرهای تصویری دارد
و میتوانیم به این سبک عنوان تاثیر گذارترین تحول هنری قرن بیستم را داد.
دادا به فرانسوی به معنی اسب سرگرمی است. ویژگی‌های اصلی دادا مخالفت کامل با عقل و بهره‌جویی از شانس در خلق هنر مدرن است
کلمه دادائیسم به لحاظ لغوی معنی خاصی ندارد. این عبارت کاملا ساختگی و نمایان‌گر جنبش هنری و هنرمندان دوره خاصی است. با این حال، به عنوان یک جنبش، هنر دادا یکی از جنبش‌های انقلابی در اوایل قرن بیستم شناخته می‌شود. در ابتدا دادائیسم گروهی هنرمند بی‌قاعده از مدرنیست‌های آوانگارد در مقدمه جنگ‌جهانی اول در نظر گرفته می‌شد. هنرمندان دادائیست به جای هدف محاسبه‌شده و مشخص و به جای منطق، روش غیرمنطقی بودن و شانس را ارزش خود قرار دادند
تاریخ‌چه و بنیان‌گذار
در طول جنگ جهانی اول، تعداد بی‌شماری از هنرمندان، نویسندگان و روشن‌فکران مخالف جنگ، به سوئیس پناه بردند.
زوریخ مرکز مهاجران در تبعید بود و در آن‌جا بود که هوگو بال و امی همینگ در 5 فوریه 1916 کافه ولتر را افتتاح کردند. این کافه محل ملاقات برای هنرمندان تندرو آوانگارد بود.
هنرمندان می‌توانستند با یک تقاطع بین یک کلوپ شبانه و یک مرکز هنری، کارهای خود را از جمله شعر، موسیقی و رقص به نمایش بگذارند.
هانس (ژان) آرپ، تریستان تزارا، مارسل ژانکو و ریچارد هولزنبک از اصلی‌ترین شرکت‌کنندگان در کافه ولتر بودند. با شروع جنگ، هنر و نمایش‌های آن‌ها به طور فزاینده‌ای تجربی، دگراندیشانه و آنارشیستی شد. آن‌ها با هم، علیه بی‌معنایی و وحشت جنگ در زیر شعار هنر دادا اعتراض کردند.
